IN HAAR HUM

Wolkeriaanse wolken vertolken
heftig herfstweer

wild woeste watermassa’s
beuken driest driftig
tegen bikkelharde blokken
die daar onverschrokken
basalt-lachend
niet van onder de indruk raken

hoge bomen vangen heel wat wind
wild bewegende takken schudden
onstuitbaar in hun tomeloze val
dansende bladeren af

moerassig drassige massa
door moeder aarde in haar humus-hum
met open armen ontvangen

“meerwerk te meer”
pruttelt de maniakale tuinfanaat

“grammaticaal” jubel-juicht de dichter:
“molmend meewerkend voorwerp”

“welkome poëtische tijdwinst
prozaïsch profijt”

Wim de Kievit©

Comments are closed.