NOVEMBERGEDICHT

Oma’s sterven niet

Verglijden noodgedwongen wel uit je bestaan
Waardoor het voelt dat je alleen moet gaan
in eenzaam missen en verdriet
op weg naar Eeuwigheid, hier ver vandaan

Oma’s sterven niet

Je ruikt ze in de geur van chocola
En hoort ze in de melodie van ‘t Psalmenlied
De vers geklopte slagroom op de blanke vla
In liefde die je aan je eigen kinderen biedt

Oma’s sterven niet

Ook als je zelf heel oud wordt en der dagen zat
Je in een stille kamer tranen giet
Al loopt de weg zo dood als wat
en je wellicht geen uitkomst ziet

Oma’s sterven niet

Ze neuriën het liedje van hun jeugd
Jij zingt het voor je kinderen of een vriend
Het buigt uiteindelijk treurnis om naar vreugd
De liefde die niet heerst alleen maar dient

Want Oma’s sterven niet

Rick Jan Hitzerd

Comments are closed.